خداوند عالم بشر را امر بشکر به شکرگزارى فرموده چنان که میفرماید وَ اشْکُرُوا لِی وَ لا تَکْفُرُونِ شکر نعمت مرا بجاى آورید و کفران نعمت من نکنید. 152- البقره
و میفرماید: لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ اگر شکر نعمت کنید نعمت شما را زیاد میکنم. 7- ابراهیم
و میفرماید: وَ مَنْ یَشْکُرْ فَإِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ هر کس شکر حق گوید بنفع خود او است (که خدا نعمتش بر او بیفزاید) و هر که ناسپاسى و کفران نعمت خدا کند بزیان و ضرر او است و (خداوند احتیاج بشکر مردم ندارد بلکه) خدا بىنیاز است از شکر خلق. 12- لقمان
و حقیقت شکر اقرار و اعتراف و سپاسگزارى از نعمت نعمت دهنده است. و مرویست که خداوند وحى فرمود بحضرت داود علیه السّلام که: اى داود حق شکر مرا بجاى آور (بنحوى که شایسته منست) عرض کرد: چگونه شکر تو را کنم پروردگارا حق شکر تو؟ و حال آنکه هیچ شکرى نیست که به آن تو را شکر کنم مگر آنکه آن شکر نیز نعمت تو است.
خطاب رسید: حال مرا بحد أعلا شکر کردى زیرا دانستى که این هم از منست، عرضکرد: آدم را بید قدرت خود آفریدى و او را پدر همه پیغمبران و اولیاء خود قرار دادى و امر فرمودى بملائکه تا او را سجده نمودند، چگونه شکر تو را کرد؟ خطاب رسید که: دانست همه اینها از من است، و چون اعتراف کرد که از من است ادا نمود حق شکر مرا.
موضوع مطلب :
